Het nieuwe spoor van Erik (38)
Tussen de kinderen voel ik mij nog steeds een beetje manager
“De afdeling waar ik als manager werkte, werd na twee jaar opgedoekt. Van de een op de andere dag ben je dan je baan kwijt. Ik kwam thuis te zitten met een burn-out. Dan stort je wereld wel even in. Je gaat nadenken, dat ook. Alle perspectief lijkt ineens verdwenen. Bij Nieuwe Sporen waren ze er voor me toen het nodig was. Het voelde meteen goed. Ze namen de tijd voor me, tijd die ik nodig had om erachter te komen wat ik wilde gaan doen met mijn leven. Het is sportdocent geworden. In augustus ben ik gestart met de Academie voor Lichamelijke Opvoeding aan de HAN. Inmiddels loop ik stage als gymleraar op een basisschool in Milsbeek. Een heel andere richting, maar nog steeds een beetje manager.”
Het nieuwe spoor van Matthijs (53)
Als beveiliger kun je ook tot bloei komen
“Ik werkte in Aalsmeer als rozenkweker. Mooi vak, waar ik ook nog eens behoorlijk goed in was. Ik schopte het zelfs tot bedrijfsleider. Mijn rugpijn werd ondertussen steeds erger, bleef ook vaker thuis. Ik heb de spierziekte NHA en ook nog Diabetes 2. Daar maak je geen werkgever blij mee. En ach, dat valt ook best te begrijpen. Ik verloor mijn baan en kwam thuis te zitten. Bij Nieuwe Sporen werd goed naar me geluisterd. Een leuk en fris bedrijf, waar ze je meteen op je gemak stellen. Dankzij hen volg ik nu de opleiding Beveiliger 2. Dat hebben ze toch maar mooi voor elkaar gekregen, want in mijn situatie is dat zo eenvoudig nog niet. Ik loop nu stage als beveiliger en inderdaad: dat is iets heel anders dan rozen kweken. Maar als beveiliger kun je ook tot bloei komen.”
Nieuwe Sporen: op de weg terug
